Statistička kontrola kvaliteta predstavlja primenu statističkih metoda i tehnika. Obuhvata analizu prethodno prikupljenih podataka proizvodnog procesa, prepoznavanje uzroka nastanka poremećaja i unapređenje proizvodnog procesa na bazi statističkih tj. numeričkih podataka i preduzimanje određenih mera u cilju sprečavanja nastanka poremećaja primenjujući statističke metode i tehnike statističke kontrole kvaliteta.

Koncept statističke kontrole kvaliteta razvijen je 1920-ih od strane Walter Shewhart-a, predstavljanjem kontrolnih karata. Tokom 1930-ih na osnovu Shewhartovih radova je razvijen metod statističke kontrole prijema robe. Međutim sve do završetka II Svetskog rata značaj statističkog pristupa kontroli kvaliteta nije prepoznat od strane industrije. Krajem 1940-ih, usvojivši Shewhartov rad, W. Edwards Deming je uvideo da statističke tehnike, kao što su kontrolne karte mogu biti uspešno primenjene u proizvodnoj industriji \cite{Montgomery2009,lim2014statistical}. Tokom 1950-ih i 1960-ih Deming, Juran, Ishikawa i mnogi drugi su razvijali i konstantno unapređivali koncept statističke kontrole kvaliteta koja je uspešno primenjivana u Japanskoj industriji. Od 1980-ih kao odgovor japanskoj konkurenciji statistička kontrola kvaliteta se naglo širi u Severnoj Americi najpre u auto industriji, a zatim i u drugim granama. Motorola 1987 godine predstavlja princip six-sigma koja se 1997 godine prihvata i u drugim industrijskim granama. Filozofija Six sigme je unapređenje proizvodnog procesa u cilju postizanja stabilnosti procesa koji doprinosi smanjenju varijacija i rezultuje ponašanjem procesa koje može da se predvidi. Unapređenja mogu biti postignuta identifikacijom kontrolnih karakteristika koje mogu da se izmere, analiziraju i kontrolišu.

Statistička kontrola kvaliteta obuhvata skup statističkih alata i može se podeliti u tri kategorije:

1. 1.

   Deskriptivna statistika koja se koristi za opisivanje karakteristike kvaliteta, aritmetičku sredinu, standardno odstupanje, opseg i raspodelu podataka,

2. 2.

   Statistička kontrola procesa, koja obuhvata skup statističkih metoda i tehnika na osnovu koje se odlučuje da li proces ima za rezultat proizvode sa karakteristikama koje spadaju unutar zahtevanog opsege, tj. da li je proces pod kontrolom, i

3. 3.

   Kontrola prijema robe, gde se na osnovu inspekcije slučajno izabranog uzorka donosi odluka o prihvatanju celine na osnovu rezultata