REFERENCES
Akbaş, A. & Çelikkaleli, Ö. (2006). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Fen
Öğretimi Özyeterlik İnançlarının Cinsiyet, Öğrenim Türü ve
Üniversitelerine Göre İncelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi , 2 (1), 98-110.
Akbasli, S. (2010). The views of elementary supervisors on teachers’
competencies. Eurasian Journal of Educational Research, 39,
13-36.
Austin E. J, Saklofske D. H, Huang S. H. S & McKenney D. (1998).
Measurement of trait emotional intelligence: testing and
cross-validating a modified version of Schutte et al.’s measure.Pers Indiv Differ 200, 36 (3), 555-62.
Babaoğlan, E. (2010). Okul Yöneticilerinde Duygusal Zekâ. Ahi
Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi , 11 (1),
119-136.
Balcı, A. (2013). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler.Pegem Akademi , Ankara. s, 92.
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control . New
York: W.H. Freeman.
Bong, M. (1995). Epistemological beliefs and generalizability of
self-efficacy: Implications for instructional design. Yayımlanmamış
doktora tezi, University of Southern California, California.
Doğan, S. & Demiral, Ö. (2007). Kurumların Başarısında Duygusal Zekanın
Rolü ve Önemi. Celal Bayar Üniversitesi Yönetim ve Ekonomi ,
14(1), 209-230.
Goleman, D. (2000). İşbaşında Duygusal Zeka. İstanbul: Varlık
Yayınları.
Gürbüz, S. & Yüksel, M. (2008). Çalışma Ortamında Duygusal Zeka: İş
Performansı, İş Tatmini, Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ve Bazı
Demografik Özelliklerle İlişkisi, Doğuş Üniversitesi Dergisi,9 (2), 174-190.
İşmen, A.E. (2001). Duygusal Zeka ve Problem Çözme. M.Ü. Atatürk
Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 11, 111-124.
Jinks, J. & Morgan, V. (2003). Children’ Percevied Academic
Self-Efficacy: An Inventory Scale.
Katyal, A. & Awasthi, E. (2005). Gender Differences in Emotional
Intelligence among Adolescents of Chandigarh, Journal Human
Ecology, 17(2), 53-155
Majer, J.D. & Salovey, P. (1997). What is emotional intelligence?
In P. Salovey, D.J. ve Sluyter (Eds.) Emotional Development and
Emotional Intelligence. New York: Basic Books
Miller, L. K. (2010). The impact of intrusive advising on academic
self-efficacy beliefs in first-year students in higher education.
Yayımlanmamış doktora tezi, Loyola University Chicago, İllinois.
Öncü, H. (2012). Akademik Öz-yeterlik Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması.Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1),
183-206.
Schultz, D. & Schultz, S. E. (2007). Modern Psikoloji Tarihi.
(Çev. Yasemin Aslay) , İstanbul: Kaknüs Yayınları
Schutte NS, Malouff JM, Hall LE, Haggerty DJ, Cooper JT, Golden CJ,
(1998). et al. Development and validation of a measure of emotional
intelligence. Pers Indiv Differ, 25(2), 167-77.
Sevindik, F., Uncu, F. & Güneş Dağ, D. (2012). Sağlık Yüksekokulu
Öğrencilerinin Duygusal Zeka Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından
İncelenmesi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi,
26 (1), 021-026.
Somuncuoğlu, D. (2005). Duygusal Zeka Yeterliliklerinin Kuramsal
Çerçevesi ve Eğitimdeki Rolü. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi
Dergisi, 11, 269-293.
Tatar, A., Tok, S. & Saltukoğlu, G. (2011). Gözden Geçirilmiş Schutte
Duygusal Zeka Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması ve Psikometrik
Özelliklerinin İncelenmesi. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni ,21 (4), 325-338.
Üredi, L. & Akbasli, S. (2015). Classroom teachers’
self-efficacy beliefs on constructivist approach, The
Anthropologist, 20 (1,2): 268-279,
Üstüner, M., Demirtaş, H., Cömert, M., & Özer, N. (2009). Ortaöğretim
Öğretmenlerinin Öz-Yeterlik Algıları. Secondary School Teachers’
Self-Efficacy Beliefs. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi , 9 (17), 1-16.
Weisinger, H. (1998). İş Yaşamında Duygusal Zeka (1. Baskı),Çeviren: Nurettin Süleymangil, İstanbul: MNS Yayıncılık.
Wong, Chi-Sum ve Kenneth S. Law (2002), “The Effects of Leader and
Follower Emotional İntelligence On Performance Attitude: An Exploratory
Study”, The Leadership Ouarterly , 13(3), 243-274.
Wuebbels, A. L. (2006). The development of a social emotional and
academic self-efficacy curriculum for sixth grade adolescent students.
Yayınlanmamış Doktora Tezi, School of Saint Louis University, Missouri.
Yalmacı, S. G. & Aydın, S. (2014). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının
Akademik Öz-Yeterlik Algılarının İncelenmesi. e-Kafkas Eğitim
Araştırmaları Dergisi , 1 (2), 21-27.
Yalnız, A. (2014). Akademik Öz-Yeterlik: Olumlu ve Olumsuz Duygulanımın
Yordayıcı Rolü. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi,3 (2), 95-101.
Yavuz, K.E. (2004). 0-12 yaş dönemi çocuklarda duygusal zeka
gelişimi (4. Baskı), Ankara: Ceceli Yayınları.
Yılmaz, M., Gerçek, C., Köseoğlu, P., & Soran, H. (2006). Hacettepe
Üniversitesi biyoloji öğretmen adaylarının bilgisayarla ilgli
öz-yeterlik inançlarının incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi
Eğitim Fakültesi Dergisi , 30 (30), 278-287.
Zimmerman, B. J. (2000). Self-efficacy: An essential motive to learn.Contemporary Educational Psychology, 25, 82-91.